Pierwsze tygodnie i miesiące życia dziecka to czas, kiedy rodzice muszą stawiać czoła wielu niewiadomym. Jest to czas wypełniony przede wszystkim radością, jednakże nierzadko pojawia się wiele sytuacji, które mogą niepokoić opiekunów małego dziecka. Jedną z nich jest kolka niemowlęca. Jak sobie z nią radzić?
Czym jest kolka niemowlęca?
Kolka niemowlęca jest jedną z częstszych dolegliwości występujących u maluchów. Może występować nawet u około 40% niemowląt. Kolkę charakteryzuje się jako napadowy płacz lub krzyk, którego nie da się ukoić. Pojawia się bez uchwytnej przyczyny, często w godzinach wieczornych. Napadowi płaczu (krzyku) towarzyszy podkurczanie nóżek, powiększenie obwodu brzucha i zwiększona ilość gazów jelitowych. Kolka nie zagraża rozwojowi malucha, nie występują gorączka czy objawy innych chorób. [1] Szacuje się, że pojawia się z podobną częstością u niemowląt karmionych mlekiem matki i mlekiem modyfikowanym.
Co powoduje kolkę niemowlęcą?
Przyczyna występowania napadowych epizodów nieutulonego płaczu u niemowląt jest nadal niejasna. Nie da się wskazać jednego mechanizmu, który do tego doprowadza. Możliwe czynniki przyczyniające się do kolki u niemowląt to:
- nie w pełni rozwinięty układ pokarmowy malucha, zaburzenia motoryki jelit;
- brak równowagi flory bakteryjnej przewodu pokarmowego;
- alergie pokarmowe;
- nieprawidłowa technika karmienia – szybkie, łapczywe jedzenie, co wiąże się z połykaniem dużej ilości powietrza;
- reakcja dziecka na nastrój rodziców np. niepokój, napięcie u mamy lub obojga rodziców;
- reakcja dziecka na nadmiar bodźców zewnętrznych ze współistnieniem niedojrzałości układu nerwowego. [1]
Kolka niemowlęca – rozpoznanie
Niemowlak może być niespokojny z wielu powodów. Oprócz typowych cech towarzyszących napadowym epizodom nieukojonego płaczu warto zwrócić uwagę na to, że:
- kolka niemowlęca pojawia się w pierwszych tygodniach życia i zwykle ustępuje około 4-5 miesiąca życia;
- kolka występuje głównie w godzinach wieczornych;
- poza epizodami wzmożonego płaczu dziecko jest spokojne, pogodne i chętnie je;
- nie ma oznak opóźnienia rozwoju fizycznego, dziecko prawidłowo przybiera na wadze. [2]
Dla niektórych rodziców, zwłaszcza tych opiekujących się pierwszym potomkiem, granica między kolką a poważniejszą chorobą jest niewyraźna. Zawsze warto wybrać się na konsultację do lekarza rodzinnego lub pediatry, który rozwieje wszelkie wątpliwości i podpowie, w jaki sposób zmniejszyć nieprzyjemne dolegliwości u dziecka.
Domowe sposoby na kolkę niemowlęcą
Jest kilka metod, które mogą pomóc maluchowi i ulżyć mu cierpienia. Ważne jest zmodyfikowanie techniki karmienia, tak, aby dziecko połykało jak najmniej powietrza. Podczas karmienia należy trzymać dziecko tak, żeby głowa była ułożona wyżej niż reszta ciała. Po posiłku można delikatnie poklepywać dziecko po plecach, czekając na odbicie. Bezpośrednio po posiłku powinno się unikać kładzenia niemowlaka na brzuchu. Nie zaleca się rutynowej eliminacji pokarmów z diety matki karmiącej piersią, chyba że dziecko ma podejrzewaną lub już stwierdzoną alergię pokarmową. W przypadku dzieci karmionych mlekiem modyfikowanym można zastosować mleko na kolki i zaparcia.
U dziecka z kolką można wprowadzić regularne masaże brzucha. Mogą one nieco usprawnić pracę przewodu pokarmowego. Powinno się je wykonywać ciepłą dłonią i delikatnie zgodnie ze wskazówkami zegara. Zalecane jest ich wykonywanie między atakami kolki.
W ciągu dnia, a zwłaszcza w godzinach wieczornych, warto ograniczać ilość bodźców docierających do malucha. Ważne jest zapewnienie komfortu i spokoju. Czasem podczas kolki kojąco działają jednostajne dźwięki – odgłos suszarki do włosów, odgłos cichego odkurzacza. Podczas ataku kolki pomocne są też spokojne, rytmiczne kołysanie dziecka czy jazda samochodem. [2]
Pomoc z apteki
Niektóre substancje, które można znaleźć w aptece, mogą zmniejszyć dolegliwości u dziecka. Pomocny może się okazać preparat na kolki zawierający substancje powierzchniowo czynne, np. symetykon. Symetykon powoduje rozbicie dużych pęcherzyków gazu na mniejsze i ułatwia ich wydalanie przez odbijanie lub puszczanie wiatrów. Nie wchłania się z przewodu pokarmowego i jest dobrze tolerowany. W aptekach jest dostępny preparat w postaci wygodnych do stosowania kropli doustnych. [1]
Bibliografia
[1] A. Ratajczak, K. Ratajczak, i W. Feleszko, „Infantile colic”, Pediatria i Medycyna Rodzinna, t. 12, s. 413–418, grudz. 2016, doi: 10.15557/PiMR.2016.0041.
[2] S. Daelemans, L. Peeters, B. Hauser, i Y. Vandenplas, „Recent advances in understanding and managing infantile colic”, F1000Res, t. 7, s. F1000 Faculty Rev-1426, wrz. 2018, doi: 10.12688/f1000research.14940.1.
Artykuł sponsorowany
